در آستانه ی بهار

زیبایم،امروز می خواهم بهاری به دنیا نگاه کنم،با این هوای زیبا که چند روزی است حال و هوای شهرمون را عوض کرده،می چسبه از بهار صحبت کنیم...

در آستانه ی بهاری دیگر،به خود بیاییم و نیک و عمیق بیندیشیم،به گذشته ها بر گردیم،ناراحتی ها،بغض ها و کینه ها،کمبود های عاطفی،و نابسامانی های روحی،همه و همه را در مقابل دیدگان خود قرار دهیم و ببینیم چه چیز هایی خانه ی دل را به مکانی تلخ و سرد مبدل ساخته است؟

خانه ی دل باید ساده باشد،صمیمی و آرام،خالی از انواع بغض ها و کینه ها و سرشار از محبت ها و دوست داشتن ها...خانه ی دل باید صاف باشد و صیقلی،گرم باشد و مهربان و در نهایت خانه ی دل باید زیباترین و با نشاط ترین جلوه های بصری و معنوی را دارا باشد.پس در این بهار دل انگیز ،هیچ کجا برای خانه تکانی ،مناسب تر و واجب تر از دل نیست.

یادمان باشد خانه ای زیبا و دوست داشتنی است که صاحب خانه اش دلی پاک ،مهربان،آرام،و خالی از تمامی بدی ها داشته باشد.هیچ کجا نباید از یاد برد نوبتی هم  اگر باشد ،امسال  نوبت خانه تکانی دل هاست!خانه هر چند زیبا،خانه هر چند خوش آب و رنگ و خانه هر چند شیک و مجلل،وقتی زندگی در آن لطف دارد که ساکنانی داشته باشد با دل هایی مهربان و خالی از تمامی بدی ها.برای لذت بردن از خانه ای که در آن روزگار می گذرانیم،امسال پیش از خانه تکانی ،به سراغ دلهایمان برویم و خانه تکانی را از دل هایمان آغاز کنیم که مهمتر از خانه تکانی نوروزی،خانه تکانی دل هاست....

پارسای مهربونم،امیدوارم با آمدن بهار دلهایمان هم بهاری شود،و شادی و آرامش بیشترین مکان را در زندگی هر سه ما اشغال کند.(آمین)

و در آخر ....

قوی باشیم و با لحظات سرد و گرم و سخت و نرم همسفر شویم تا بیاموزیم که اگر دریا موج نداشت،دنیا لطفی نداشت ...پس خدایمان را شکر میکنیم ،برای تمام موج های زندگی.