کودکانه

رابطه مادر با فرزند خویش....

همراه با زیستن در شرایط اجتماعی ،نیاز به احساس ارزشمندی به نحو سالم و متعادل آن در انسان به وجود می آید که برای نگهداری سلامت و تعادل روانی وحتی تکامل وجودی انسان بسیار ضروری است.داشتن عزت نفس سالم یک نیاز اساسی است و چیزی است که انسان ها پیوسته برای رسیدن به آن تلاش می کند.

عزت نفس درجه تصویب،تایید،پذیرش و ارزشمندی است که شخص نسبت به خود احساس می کند.

هر چه افراد درباره خود می دانند از تجارب گذشته آنها سرچشمه می گیردکه در میان آنها تجارب اجتماعی در درجه اول اهمیت قرار می گیرد .

نگرش،ادراک،آموختنی است و این موضوع برای فرد و کسانی که مراقب پرورش فرزند در سالهای اولیه زندگی هستند حایز اهمیت است.به نظر می رسد کیفیت روابط در کودکی اهمیت اساسی در شکل گیری نگرش های ما از خود داشته باشد زیرا در این زمان است که بذرهای عزت نفس کاشته می شود.

تصور می شود که مادر از این لحاظ نقش محوری را ایفا می کند.

اگر رابطه مادر و فرزند سالم باشد(یعنی کودک احساس کند که مادرش قادر است به احساسات و نیازهای اوبه سرعت و به طور موثر واکنش نشان دهد و آنها را درک کند)کودک خواهد توانست در مورد خود و توانایی برقراری روابط شخصی در بزرگسالی،احساس مثبت داشته باشد.عکس این موضوع نیز در صورت ضعیف بودن رابطه مادر فرزند می تواند صادق باشد.

شکست در ایجاد دلبستگی عاطفی به مادر می تواند به اضطراب دایمی ناشی از بی توجهی یا طرد منجر می شود.

پیام هایی که کودکان به مرور زمان از افراد مهم پیرامون خود در مورد خودشان در یافت می کنند برای عزت نفس آن ها بسیار مهم است.

در نتیجه رفتار و واکنش پدر وماذر کودک،همسالان،پدر بزرگ ومادر بزرگهاو...با کودک مهم ترین منشا پدید آمدن عزت نفس در کودکان است.

نقش خطیر و پراهمیت مادران در تعلیم و تربیت فرزندان خود و همین طور نقش مهم آنها در ایجاد احساس ارزشمندی،در کودکان خود بر کسی پوشیده نیست.

                                                           با تشکر از مادران وبلاگی