پدر تکیه گاهی تا همیشه...

پسر که باشی می دونی اولین عشق زندگی پدرته.

پسر که باشی می دونی محکم ترین پناهگاه دنیا آغوش گرم پدرته.

پسر که باشی می دونی مردانه ترین دستی که می تونی تو دستت بگیری و دیگه از هیچی نترسی ،دستان گرم و مهربون پدرته.

پسر عززززززززززیزم....

ای کاش این توانایی را داشتم تا تمام بدیهای دنیا را از سر راهت بردارم و به جاش تمام قشنگیهای زندگی را فدای یک لحظه از عمرت بکنم.

                                           ای کاش..........ای کاش............

ای پدر عزیزم

ای تکیه گاه من

ای پدر رویا هایم

ای ابر بارنده ی مهرو لطفو احسان

ای که نام  زیبایت اعتبار همیشگی من است

هر چه دارم از تو دارم

بابا امیر مهررررربونم....

تو بهار آرزوهای منی،تو چراغ روشن قلب منی،با تو زندگی کردن چه زیباست،همراه تو بودن چه صفایی دارد،هم نفس تو بودن چه حال و هوایی دارد.

بابا امیر من......

مردی است از دیار رویا ها،مرد بارانها،مرد پاکیها.

این همان گوهر نایابی است که راه تمام زندگی است.

این همان پدر مهربانی است که دلخوشی همیشگیست.

و در آخر...

خدا جوووووووووونم ،خدای مهررررررربونم،بابای منو سالم و سلامت حفظش کن.

                                                                                             ( آمین یا رب العالمین)