58 ماهگی و اولین کنسرت مامان سمیه
58 ماهگی و اولین کنسرت مامان سمیه 
وقتی لبخند میزنی،
انگار تمام گلهای دنیا با هم باز می شوند
خوشبختی
رنگین کمان
لبخند توست!
که...
با هر ترنم باران شکل می گیرد!
«فقط خوشحال باش »
من اشک آسمان را در می آورم .
چه مغرور میشوم وقتی کنار منی !!
شاید برای با تو بودن آفریده شده ام....
شاید تمام تمامیتم از آن تو باشد....
تو که تکه ای از وجودم بودی و حالا تمامش...
چقدر با کلامت دلگرمم میکنی....
وچه زود بزرگ شدی!!!
در این مسیر همراهت خواهم بود
تا پای جان
خود را فراموش میکنم تا تو را دریابم...
ای دریای بی کران زندگی دوست دارم......
وقتی چشمانت تسلیم خواب میشود
کنارت می نشینم و غرق عطر تنت میشوم
گونه های گرمت را میبوسم.......
وباز زیر لب میگویم
دوستت دارم
نهال زندگی مامان و بابا....
58 ماهه شدنت مبارک
پارسا جوووونم ...
58 ماهه شدنت مصادف شد با اولین کنسرت مامان سمیه....
این اولین کنسرتی بود که مامان تونست خود نمایی کنه و کارش رو تو معرض دید بزاره...
اولین تجربه.....
زیباترین تجربه...
روز کنسرت فرارسید ،6نفر از دوستان صمیمی که چند ماه زحمت کشیده بودیم تا نتیجه ی کار خودمون رو ببینیم روی استیج حاضر شدیم،چه لحظه ی قشنگی بود،تپش قلب ،استرس،از چهره ی تک تکمون پیدا بود..
استاد عززززیزم ،استاد نژادی با دلگرمی های بی پایانش،و چهره ی آرامش تسکین بخش قلبهای نا آرام ما بود.
هر چه از استادم بگویم کم لطفی کرده ام ،بهترین پشتوانه بعد از خدا استاد عززیزم هستش که همیشه حامی هنر جوهای عزیزش بوده و هست...
دوستان عزیز کنسرتی
اینم لوح تقدیر مامان سمیه
استاد نژادی عززززیزم
پارسا جون استاد عاشق توووووو
من و پسری
اینم بابا امیر مهربون که زحمت کشیده بود و برامون گل خریده بود
