روز های زیبا و بیادماندنی
روز های زیبا و بیادماندنی پارسای عزیزم....
می خواهم از روزهای قشنگ سال 1390 بگم از اون روزهای زیبایی که وقتی یاد آوری می کنم تمام وجودم از عشق لبریزمی شودو تمام وجودم می لرزد.می خواهم از روزی بگویم که متوجه شدم در وجودم موجودی وجود دارد که با گریه هایم گریه میکند
وبا شادیهایم شاد می شود
وبا غمهایم غمگین.
درتیر ماه سال 1390با آزمایشات پزشکی متوجه شدم که باردارم.خیلی خوشحال بودم و این خوشحالی رابا بابا امیردر میان گذاشتم .من و بابا امیر خیلی ذوق می کردیم که خداوند به ما نعمتی خواهد دادکه زندگیمان را استوارتر خواهد کرد.روزها وساعتها وثانیه ها می گذشتند.
تکانهایی که از ماه 4 شروع کرده بودی خیلی زیاد بودبه زیبایی تکانهای گلبرگ گل.از آرام بودنت بگویم که چقدر آرام و بی سروصدا بودی.وقتی با پدرت به گردش می رفتیم بابا امیر عادت داشت که ضبط 
ماشین را زیاد کنه همین امر باعث می شد که تکانهای تو در شکمم زیاد شودومن سریع به بابا امیر می گفتم که ضبط را کم کنه تا تو اذیت نشوی.
روزها گذشتند تا ایام عید فرا رسید سال تحویل 1391را با آیه ای از قرآن شروع کردیم وشمعهای سفره هفت سین را به نیت روشنایی وسلامتی هر سه مان روشن کردیم.
سیزده بدر 1391در کنارم بودی وما با بابا امیر ومامان جون(مامان خودم)ودایی بهرام ودایی بهروزوخاله معصومه وبچه هایش در چیتگر بودیم خیلی خوش گذشت.
ازحال وهوای خودم بگویم که بی صبرانه منتظر آمدنت بودم ودر پوست خود نمی گنجیدم.
بلاخره روز 16 فروردین فرا رسید.
می خواهم از اولین روز تولدت بگویم که چطور لحظه لحظه بودنت در کنار من خاطره شد.
فصل بهار فصلی بود که تو فرشته ی من درآن بدنیا آمدی چقدر زیباست در کنار تو بودن با تو نفس کشیدن وبا تو همراه شدن .
ان روزهای زیبا و بیاد ماندنی وقتی درختان را نگاه می کردم پر از شکوفه بود ومن نیز صاحب شکوفه ی زیبایی شده بودم که وصف نشدنی است.
روز تولد تو روز زیبایی های من وبابا امیر16 فروردین سال 1391.
با شروع سال 1391زندگی ما حال و هوای تازه ای گرفت دلهایمان شاد و خنده در لبهایمان جاری شد. 
