1 فروردین 1394 تولد بابا امیر مهربون

                                                        برای همسرم امیر....

میلاد تو شیرین ترین بهانه ایست که میتوان با ان به رنج های زندگی هم دل بست و در میان این روزهای

                                              شتاب زده عاشقانه تر زیست.....

                      میلاد تو معراج دستهای من است ،وقتی که عاشقانه تولدت را شکر می گویم!

                                                             فرشته آسمانی من

                                                       سالروز زمینی شدنت مبارک

پارسا مهربونم ،امروز تولد بابا امیر مهربون . تو هم کلی خوشحالی ولی ی کم سرفه میکنی امیدوارم زودتر خوب بشی،امروز صبح لباسای عیدت رو پوشیدی و آماده برای رفتن شدی،قربونت برم که مثل ماه شده بودی،و منم برات اسفند دود کردم تا از چشم بدور باشی...

اول از همه رفتیم خونه بابا رضا و مادر جون ونهار هم اونجا بودیم چون اونا بزرگتر هستن هر سال طبق عادت و رسم و رسوم میریم خونه بابا و مامان بابا امیر،وقتی تو رو دیدن کلی قربون صدقت رفتن و کلی عیدی گرفتی و خوشحال بودی ،منم ظهر خوابوندمت تا یرای مراسم شب سرحال باشی و بد خلقی نکنی....

غروب که از خواب بیدار شدی اومدیم خونه مامان جون و اونا هم وقتی تو رو با این تیپ دیدن کلی ذوق کردن و خوشحال شدن ،کم کم مهمونا اومدن و مراسم تولد بابا امیر شروع شد...

وقتی کیک بابا امیر رو دیدی کلی ذوق کردی و از بغل بابا جون تکون نمیخوردی ،من هم کلی عکس ازتون انداختم و خلاصه بابا جون هم شمع 37 سالگی رو فوت کرد و تولدش رو بهش تبریک گفتیم...

جا داره اینجا از مامان مهربونم تشکر کنم که زحمت کیک و شام و تدارکات به عهده ی اون بود و کلی زحمت کشیده بود .خیلی دوست دارم مامان مهربوونم امیدوارم همیشه سایه پر مهرت بالای سرمون باشه و بهترین روزها در کنار هم باشیم..

خلاصه اینکه تولد بابایی با تمام زیباییهاش به پایان رسید و بابا جون هم کلی کادو جمع کرد ،اکثر کادوها پول بود و من و تو هم برای بابایی ی پیراهن خوشگل خریده بودیم،امیدوارم خوشش اومده باشه...

و در آخر.....

همسر عزززیزم بابت تمام خوبی هایت سپاسگزارم و روزت را به تو که در خاطرم بهترین فرد عالمی تبریک می گویم وخدایم را شاکرم که در کنار تو و فرزندم هستم.