نصیحت مادرانه...
نصیحت مادرانه... 
برای پسرم می نویسم....
مرد کوچک مامان و بابا....
فدایت شوم،فدای قدو بالایت شوم،خوب به حرفهای مامانی گوش کن
حرفهایم شاید تلخ و سنگین است،اما باید از همین بچگی برایت بگویم تا در آینده آماده
باشی برای مرد شدن....
تو بهترینم قرار است مرد خوبی شوی ،مرد خوب بودن کار سختی است
اینکه قوی باشی ،اما مهربان
صدایت پر جذبه باشد اما نه بلند
اینکه باید در مقابل مشکلات زندگی گلیم خودت را بگشی بیرون
و مهمتر اینکه باید تکیه گاه باشی
عزیز دل مامان و بابا
تکیه گاه بودن سخت ترین قسمت مردانگیست،اول از همه باید تکیه گاه خودت باشی ،بعدعشقت،عشق چیز عجیبی نیست ،حسی است مثل زمانی که صدایم میکنی ....مامان ،منم میگم جان مامان ،به همین مقدسی ...عاشقی را کم کم خودم یادت می دهم ،لابه لای حروف الفبا و اعداد.....
خودم عادتت میدهم به گفتن دوستت دارم،گل خریدن ،قدم زدن،کادو خریدن،غافلگیر کردن،مثل همین کارهایی که مامانی برای خوشحالی بابا انجام میده.
و در آخر....
بزرگ باش ،خوب باش،چون من خودم را برای بزرگ شدن تو آماده کرده ام
خدایا به تمام زیباییهایت قسمت میدهم ،زیبای مرا نیز دوست بدار
