نامه زیبای بابا لنگ دراز به جودی....

سلام دوستان گللللم ...

دیشب مطلب زیبایی به دستم رسید و دوست داشتم این مطلب زیبا را برای شما دوستای گلم تو وبلاگ پارسا بزارم تا شماهم از این مطلب استفاده کنید.

            یکی از نامه های زیبای بابا لنگ دراز به جودی ابوت

جودی! کاملا با تو موافق هستم که عده ای از مردم هرگز زندگی نمی کنند و زندگی را یک مسابقه دو می دانندو می خواهند هر چه زودتر به هدفی که در افق دور دست است دست یابند و متوجه نمی شوند که آنقدر خسته شده اند که شاید نتوانند به مقصد برسند و اگر هم برسند ناگهان خود را در پایان خط می بینند.در حالی که نه به مسیر توجه داشته اند ونه لذتی از آن برده اند.

دیر یا زودآدم پیر و خسته می شود،در حالی که از اطراف خود غافل بوده است.آن وقت دیگر رسیدن به آرزوها و اهداف هم برایش بی تفاوت می شود و فقط او می ماند و یک خستگی بی لذت و فرصت و زمانی که از دست رفته و به دست نخواهد آمد...

جودی عززززیزم!!!!!

درست است ما به اندازه خاطرات خوشی که از دیگران داریم آنها را دوست داریم و به آنها وابسته می شویم.هر چه خاطرات خوشمان ازشخصی بیشتر باشد علاقه و وابستگی ما بیشتر می شود.

پس هر کسی را بیشتر دوست داریم و می خواهیم که بیشتر دوستمان بدارد،باید برایش خاطرات خوش زیادی بسازیم تا بتوانیم در دلش ثبت شویم.

دوست جوووونای مهررررربونم......

پس بیایید با ثبت لحظات شیرین در وبلاگ فرزندانمان خاطرات خوشی را از خودمان به جا بگذاریم.